De WOP oefening. (WOP staat voor Wise Old person)
De oude wijze man of vrouw is als archetype voor het eerst beschreven door de Zwitserse psychiater en psycholoog Carl Jung (https://nl.wikipedia.org/wiki/Jungiaanse_), maar natuurlijk is het van alle tijden. Oefeningen om meer in contact te komen met deze innerlijk wijsheid zijn vooral gebruikt in de humanistische en transpersoonlijke psychologiën (psychosynthese) . maar ook dit is van alle tijden. In de bijbel is er al sprake van wanneer de profeet Ezechiel in een innerlijke verbeeldende wereld een reis maakt naar de troon van God.
In de vorige eeuw werd het gebruik van onze fantasie beschreven door Robert Desoille (https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Desoille), een Franse psychotherapeut, Hans Carl Leuner (https://en.wikipedia.org/wiki/Hanscarl_Leuner), Carl Jung, Colette Abolker-Muscat (Waking Dream Therapy, ), Martha Crampton (http://two.not2.org/psychosynthesis/articles/coach5.htm).
Dus in deze oefening maak je gebruik van je verbeeldingskracht. Gedachten maar met name ‘beelden’ hebben grote invloed op ons doen en laten. Bijv. bij de meeste mensen staat het plaatje van de vliegtuigen die de Twin Towers invliegen op hun netvlies en de meesten weten vaak nog waar ze toen waren, met wie en wat ze aan het doen waren.
Beelden en gedachten, al dan niet bewust, kunnen dus grote invloed hebben op ons beschermings- en ons jaagsysteem, (denk bijvoorbeeld aan reclames) maar ook op ons kalmeringssysteem. Maar gelukkig kunnen we ook deze systemen beïnvloeden door bewust gebruik te maken van onze verbeelding en ook door lichamelijke oefeningen te doen. Denk aan kinderen die bij oma en opa logeren en rustiger worden als ze papa of mama zien op een foto of door middel van skype o.i.d. of het kalmerende effect van staren in de vlammetjes van het kampvuur Of de zogenaamde “Australian Television”, het kampvuur waar het staren in de vlammetjes zo vaak een kalmerende invloed heeft.
Nu de oefening (deze kan je ook downloaden in tekstvorm (zie onderin de downloadknop en t.z.t. als mp3):
Ga op een gemakkelijke en ontspannen manier zitten (het liefst rechtop en niet leunend tegen de leuning maar zittend op je zitbeentjes). Neem even de tijd om te voelen hoe je zit. Om je beter te concentreren is het handiger om je ogen te sluiten maar je kan ze ook richten op een punt ergens op de muur.
Ga in gedachten na hoe je lichaam eraan toe is zonder dat je te lang blijft stilstaan bij wat voor plek dan ook. Reis als het ware je lichaam even af. Vaak is het makkelijk om bij je voeten te beginnen en dan naar boven te gaan. Neem daarna even de tijd om bewust te worden van je ademhaling. Waarschijnlijk merk je dat je wanneer je dat doet juist even onregelmatiger ga ademhalen maar probeer de beweging van je ademhaling te volgen. Je zal merken dat het vanzelf in een natuurlijk ritme valt.
Stel je nu voor dat je in een heuvel/berglandschap bent. Je loopt op een pad dat omhoog gaat. Wanneer je naar voren kijkt zie je dat het pad langzaam stijgt. Waar je nu loopt is er nog aardig wat begroeiing. Kijk om je heen, neem de tijd om daar echt te zijn, gebruik je zintuigen: luister naar de geluiden om je heen van de wind, misschien het ruisen van de bomen, het gekabbel van een beekje, het roepen of fluiten van een vogel, het geritsel van een eekhoorn of egel. Wees ook bewust wat je lichamelijk voelt. De beweging van het lopen, de wind op je gezicht, de stralen van de zon, de temperatuur van de lucht.
Wees je ervan bewust dat je een keuze hebt om door te gaan met deze innerlijke reis.
Indien dit klopt voor jou kies er dan voor om door te gaan en bevestig dat ook voor jezelf door het te zeggen.
Wanneer je hebt gekozen om door te gaan loop dan door en let op hoe het landschap langzaam verandert. Het pad slingert omhoog en de lucht wordt iets ijler en het wordt wat kouder. De vegetatie wordt wat schraler. De bomen minder lang, er zijn andere bloemen te zien, het pad wordt ook smaller, en bestaat nu vooral uit stenen. Je merkt ook dat het lopen energie kost. Maar je kom steeds hoger en je uitzicht neemt toe. Je kan verder weg kijken.
Na een tijdje merk je dat je de top nadert. En als je doorloopt zie je dat je op een plek bent aangekomen waar verderop een bankje staat waar je van het uitzicht kan genieten.
Wat dichterbij gekomen zie je dat er iemand op dat bankje zit. Een ouder iemand die jouw kant opkijkt als je nadert en je vriendelijk aankijkt en duidelijk plaats maakt door wat meer naar de kant te gaan zitten. Dichterbij komende zie je dat deze persoon nog een stuk ouder dan je al dacht, maar een erg vitale indruk maakt en je vriendelijk maar indringend aankijkt.
Deze persoon, man of vrouw, is iemand die je kan vertrouwen en die jou goed kent, zelfs dingen weet die jij al lang vergeten bent. Wanneer je dat wilt, kan je een gesprek met hem of haar beginnen over wat jou bezighoudt, waar je mee worstelt, wat voor jou belangrijk is. Je kan dingen vragen en je krijgt een eerlijk antwoord.
Neem de tijd om in gesprek te gaan.
Als de tijd gekomen is om afscheid te nemen doe dat dan in de wetenschap dat je altijd kan terugkeren.
Loop het pad weer terug en kijk om je heen. Het perspectief is anders wanneer je naar beneden loopt. Je zal andere spieren gaan voelen maar het gaat ook sneller. De temperatuur wordt wat warmer, de geuren veranderen, worden intenser.
Beneden gekomen wordt je weer bewust van de plek van waaruit je deze reis begon.
Neem even de tijd om stil te staan bij het “geschenk” van het gesprek wat je hebt gehad en neem de tijd om te reflecteren over hoe je dit kan toepassen en gebruiken in je dagelijks leven. Ook is het handig om daarover wat notities te maken of een tekening te maken zodat je wat makkelijker verbinding kan houden met deze ervaring.