Basis GGZ

De GBGGZ (Generalistische Basis GGZ) komt min of meer overeen met wat vroeger de eerstelijns psychologie werd genoemd en behandelt milde of matige klachten die niet zo lange behandeling nodig hebben maar die toch wat zwaarder zijn dan de huisarts of de praktijkondersteuner bij de huisarts (POH-GGZ) kunnen behandelen.

De Basis GGZ is in 2014 geïntroduceerd om de zorg lichter, en dus goedkoper te maken door. Dat doel lijkt deels bereikt te worden. Aanvankelijk was de huisarts degene die bepaalde of iemand werd doorverwezen naar de BGGZE, maar er is sinds begin 2017 geen verwijzing meer nodig van de huisarts voor deze vorm van hulp. Dat is wel zo voor de gespecialiseerde GGZ (SGGZ).

De BGGZ is onderverdeeld in vier zogenaamde integrale zorgproducten; ook wel ‘prestaties’ genoemd. Onderscheiden worden vier producten: kort, middel, intensief en chronisch (oplopend van gemiddeld 300 tot 750 minuten behandeltijd, inclusief administratie). Dus in feite gaat het om inschatting van de duur van de behandeling die nodig is om de klacht te behandelen.

Indien de situatie van de patiënt verandert (bijvoorbeeld als zich een tweede stoornis ontwikkelt), kan de behandelaar het product aanpassen. Hij dient de patiënt hierover dan natuurlijk wel te informeren. Als de situatie zodanig verandert, dat behandeling in de Basis GGZ niet meer mogelijk is, kan de behandelaar de patiënt doorverwijzen naar de gespecialiseerde GGZ. Sinds 1 april 2017 is hiervoor geen verwijzing van de huisarts meer noodzakelijk; een melding volstaat.

Een bijzondere vorm van GBGGZ is de BGG voor chronische klachten (BC)
Dit product is voor cliënten met instabiele of stabiele chronische problematiek, waarbij sprake is van een laag tot matig risico. Vaak hebben cliënten een traject binnen de specialistische GGZ achter de rug en is er veelal sprake van onderliggende persoonlijkheidsproblematiek.. Cliënten hebben bijvoorbeeld behoefte aan onderhoudsbehandelingen , zorggerelateerde preventie en zorgcoördinatie.. Behandeling wordt ingezet met als doel om de cliënt te stabiliseren of stabiel te laten blijven.